In antwoord op vragen van de Poëziekrant

lees verder...

Vertaler Sytske Sötemann verwelkomt ons in de wereld van de Turkse dichter Gonca Özmen

lees verder...

In het nieuwe nummer van de 'Poëziekrant' (mei/juni 2021) veel aandacht voor vertalers van poëzie. Een van de geïnterviewde vertalers is Sytske Sötemann. Zij vertelt uitgebreid over haar drijfveren om Turks te gaan studeren en vervolgens juist poëzie te vertalen.

lees verder...

Op basis van deze vertaling maakte Celil Toksöz een theaterbewerking onder de titel 'Solitude' voor Theater RAST. De aankondiging van de voorstelling luidde als volgt: Een veelvoud aan eenzaamheid in poëzie, theater en live muziek. ‘Voor eenzaamheid bestaan geen woorden. Het is een woord gevormd uit alle woorden.’ 'Solitude' is een Nederlandse toneelbewerking van de ballade 'Yalnızlıklar' (Eenzaamheden) van de Turkse schrijver Hasan Ali Toptaş. In 'Solitude' wordt de eenzaamheid in al haar vormen bezongen en gevierd. Eenzaamheid als noodzaak en ode aan het bestaan, het dóórleven van dingen, mensen, plaatsen en gebeurtenissen in ons. Spel Victor Bottenbley Regie en tekstbewerking Celil Toksöz Tekst Hasan Ali Toptaş Vertaling Sytske Sötemann Musici Tobias Klein/basklarinet, Jeffrey Bruinsma/ viool Vormgeving Bülent Evren Lichtontwerp Dirk Blom Techniek Stefan van Breukelen Fotografie Bernadette Gerats Productie Dorita Megens Regieassistent Senem Cevher

lees verder...

lees verder...

Ten geleide: Na een als altijd bevlogen en inspirerend optreden van Ramsey Nasr - het deel voor de pauze van deze literaire festivalavond was bestemd voor de Dichter des Vaderlands - kwam, na een verkoelend pauzedrankje, de Osmaanse poëzie aan bod. Het ondanks de hitte aanwezige en belangstellende publiek had – overigens begrijpelijkerwijs – nog nooit van dergelijke poëzie gehoord. Wat die vreemde eend dan in de bijt van dit festival te zoeken had werd gelukkig al enigszins uiteengezet bij de introductie van de avond. De bloem waaraan dit festival zijn thema had ontleend, namelijk de tulp, was aan het eind van de 16e eeuw via Turkije in Nederland terechtgekomen; en dus zou poëzie uit die periode en die regio hier wel degelijk op zijn plaats zijn. Hoewel de meesten onder ons inmiddels weten dat de Sint niet van Spaanse oorsprong is en dat tulpen niet uit Amsterdam komen, moeten we er toch vanuit gaan dat we ondanks de vierhonderd-jarige diplomatieke betrekkingen tussen Turkije en Nederland die dit jaar gevierd worden, niet goed op de hoogte zijn van de geschiedenis en cultuur van Turkije, het vroegere Osmaanse Rijk. Daarom volgt eerst een kleine inleiding, zodat de gedichten straks hopelijk minder vreemd overkomen.

lees verder...

De Turkse dichter Yaşar Miraç (1953) werd in 1981 vanwege zijn ‘Klaaglied voor Talip’ gearresteerd door de militaire junta, die dankzij de staatsgreep van 1980 aan de macht was gekomen. Niet alleen werd hij gevangen genomen en werd zijn poëzie verboden, ook de juryleden die hem in 1980 de prijs van de Turkse Taal Academie hadden toegekend werden voor het militaire gerecht gesleept. Na zijn vrijlating wist hij in 1983 naar Duitsland te ontkomen om pas in 1999 definitief terug te keren naar Turkije. De Talip van het klaaglied staat symbool voor de vele linkse intellectuelen die in de hevige strijd tussen links en rechts gedurende de tweede helft van de jaren zeventig door fascistische terreurgroepen werden vermoord. 'gurbete' [naar den vreemde] is een ander gedicht van zijn hand. Het werd in vertaling gepubliceerd in 'Gewraakte Passages,' tesamen met 11 andere gedichten van dichters die ergens op de wereld in gevangenschap verkeerden. Het boekje werd uitgedeeld tijdens het Alternatieve Boekenbal op 8 maart 2005 in Paradiso in Amsterdam.

lees verder...

Aan het Turkse Poëzie en Verhalen Festival was een wedstrijd verbonden voor in Nederland woonachtige Turken. Zij mochten hun bijdrage zowel in het Nederlands als het Turks inzenden. In het laatste geval zou die bijdrage worden vertaald, indien het gedicht of het verhaal voor een prijs in aanmerking zou komen. Met onderstaand verhaal, dat door mij is vertaald, won Mesut Balık in 2002 de eerste prijs.

lees verder...

Voor het door Poetry International georganiseerde weekend over Turkse poëzie in het kader van de Culturele Week Turkije (een initiatief van Theater Zuidplein), vertaalde ik de hiernavolgende gedichten van Ataol Behramoğlu, een van de toentertijd zes genodigde dichters.

lees verder...

Deze lezing over 'Mythologie en politiek in de poëzie van de Turkse dichter Nâzım Hikmet,' heb ik gehouden op verzoek van de stichting Perdu in het kader van het 'Literair Podium'. Iedere vrijdagavond verzorgt de Avondenredactie van Perdu een programma over ontwikkelingen in de Nederlandse en buitenlandse literatuur en poëzie, soms in combinatie met andere kunstdisciplines. Zie www.perdu.nl

lees verder...

Het was een opzienbarende mededeling. Op 5 januari, tijdens de gebruikelijke persconferentie na het wekelijkse kabinetsberaad, meldde de vice-premier en woordvoerder van de Turkse regering, Cemil Çiçek, dat ‘de regering het besluit had genomen de dichter Nâzım Hikmet postuum te rehabiliteren door hem opnieuw het Turkse staatsburgerschap te verlenen’. De reden? ‘De delicten die de autoriteiten er destijds toe brachten de dichter zijn rechten te ontnemen, worden tegenwoordig niet meer beschouwd als misdaad.’ En Çiçek voegde eraan toe dat de regering voor het herstel van Hikmets staatsburgerschap geen enkele wet heeft hoeven wijzigen. De minister van Cultuur, Ertuğrul Günay, had in opdracht van premier Recep Tayyip Erdoğan uitgezocht wat ervoor nodig was om een en ander te bewerkstelligen. ‘Slechts het regeringsbesluit van 1951 diende te worden opgeheven.’

lees verder...

TMDFS staat voor Tafelen Met De Franse Slag, naar het bijna gelijknamige restaurant in de Rotterdamse Schilderstraat / Verlengde Witte de With, waar tot enkele jaren geleden Rotterdamse schrijvers, dichters en ander volk maandelijks bijeenkwamen om de kunst te vieren. Het initiatief daartoe was genomen door Uitgeverij Douane. Inmiddels is TMDFS "de mysterieuze, van haar wortels losgezongen afkorting van een persistente eet-, drink- en voordraagavond voor schrijvers, dichters en douaniers. De opzet ligt vast: men kiest een avondregisseur, die kiest een thema. De ene avond worden de bijdragen geleverd, de volgende, drie maanden later, is een fraai handzaam werkje klaar," aldus de flaptekst, in de serie 'Smakelijk Rotterdam'. De drie tot nu toe verschenen papieren versies zijn: 1. 'Heklicht' onder regie van Egbert van de Gronden, 2. 'Schepen op het droge' onder regie van Peter Goedhart en 3. 'Babylon' onder regie van Sytske Sötemann. De digitale versie van 'Nader bericht volgt' onder regie van Feico Houweling is te zien op de website: www.xs4all.nl/~feico/godot/tmdfs.htm.

lees verder...

Reisgenoten en Wijnschenkers. Osmaanse poëzie. Gekozen, ingeleid en vertaald door Sytske Sötemann, Jan Schmidt en Sander de Groot. Te verschijnen op nader te bepalen datum.

lees verder...

In deze poëtische raamvertelling vindt dankzij een gevangenisdroom een ontmoeting plaats tussen twee beroemde Turkse revolutionairen uit verschillende eeuwen. En wel tussen Sjeik Bedreddin (1365-1420), die de gewapende strijd voerde tegen de Osmaanse sultan en diens landheren en dat met een te vroege dood door ophanging moest bekopen, en de auteur Nâzım Hikmet (1902-1963), die zijn pennenstrijd voerde tegen het autocratische regime van de Turkse Republiek en daarvoor lange tijd in gevangenschap en ballingschap moest doorbrengen.

lees verder...

Deze gedichten zijn geschreven door dichters die om politieke redenen in de gevangenis zaten. De vertalingen werden gemaakt ter gelegenheid van een tentoonstelling over Turkije in Nederland.

lees verder...

In direct contact with French poetry and poets, during his ten years stay in Paris at the beginning of the twentieth century, Yahya Kemal experienced the importance of having a poetic program, of being conscious of his own classical heritage -as preserved in poems, songs, tales and stories-, of using the spoken language of the Istanbul people of his time, of the linguistic levels of poetry, of melody and harmony in the construction of a poem, and, last but not least, of the fact that poetry is made out of words and not of messages or emotions, although an idea or a feeling may lie at the basis of a poem. These convictions about what poetry should be, may obviously be termed typically modernist. In the volume "Kendi Gök Kubbemiz" (only published after his death), of which even the title may be considered as a sublime symbol of these poetic ideas, Kemal realized his principle 'to bring home what one had learned at school ('mektepten memlekete') and try to create an authentic work of art'.

lees verder...