O PORNOGRAFOS
Gülü tuza yatırınca kadın olur bulutlar
parçalanır bıçağın suya değdiği mahrem
köşelerde.
Kaktüs! Çöllerin mıknatısı!
Besle beni yırtarak sütünle…
Sindiremediğimde vahşi güllerin üstüne
geleyim kapkara tüllerimle, yırtık
gölgelerimle.
Ey pembe sanayii!
Ey pembe işçiler! Gölgeler kırallığının
yurttaşları! Uzuvlaşınız soluk gururunuzla
susturunuz valsleri, valsleri susturunuz…© Seyhan ERÖZÇELİK, 1986
Yeis ile Tabanca Everest Yayınları İstanbul
DIE PORNOGRAFOS
Wanneer men de roos in zout legt worden wolken vrouwen breken ze waar het mes het water raakt in verboden oorden. Cactus! Magneet van woestijnen! Voed mij terwijl je me openrijt met je melk... Kan ik het niet verdragen laat ik dan over de wilde rozen komen met mijn inktzwarte sluiers, met mijn opengereten schaduwen. O roze industrie! O roze arbeiders! Onderdanen van het koninkrijk der schaduwen! Verorgaan met jullie verlepte trots breng de walsen tot zwijgen, leg de walsen het zwijgen op...
© Sytske Sötemann, 2012
24 KAHVE FALI - ON BİR
Fincanı açarken, telvenin neredeyse tamamı boşaldı ve tabakta kaldı. Çok büyük bir sıkıntının, neredeyse sona erdiğinin ya da çok yakında sona ereceğinin bir işareti bu. Ama senin de biraz çaba göstermen gerekiyor. Sıkıntıyı içinden atabilmen için. Bu sıkıntı, bu büyük telve kütlesi, ardında dalga dalga izler bırakmış. Ne yazık ki o izler silinmez. Silinmeyecek. Yine de, sonuçta, ferah ve yeni bir hayata başlıyorsun. Sıkıntın, bir kuş gibi uçuyor ve hafifliyorsun. (Zaten fincanın geriye kalan yanları da o kadar ferah ve açık ki, bu kadar olur...) Herhangi bir yol da göremiyorum. Tabaktaysa, birbirine girmek üzere olan iki kedi var. Sen bir tanesini kurtarmak istiyorsun. Ya da kavgadan çıkarmak istiyorsun. Ya öteki? Üç ya da dört kişi, birlikte bir yerlere gidiyorsunuz. Neşe içinde ve elele. Bu kadar mı? (Benim fal bakma tarzım da böyle işte.)
© Seyhan ERÖZÇELİK, 1997
Gül ve Telve YKY İstanbul
24 KOFFIEDIKVOORSPELLINGEN - ELF
Toen ik het kopje omkeerde, kwam het koffiedik er bijna in z'n geheel uit en bleef op het schoteltje liggen. Dit is een teken dat een heel groot verdriet bijna voorbij is, of zeer binnenkort voorbij zal zijn. Maar daar moet jij ook wel enige moeite voor doen. Zodat je het verdriet eruit kunt gooien. Dit verdriet, deze grote hoop koffiedik, laat golvende sporen achter. Helaas vervagen die sporen niet. Zullen ze niet vervagen. Toch, sta je, ten slotte, aan het begin van een prettig en nieuw leven. Je verdriet vliegt weg als een vogel en je wordt lichter. (Trouwens wat er in het kopje is achtergebleven is zo luchtig en open, dat het niet beter kan...). Ook kan ik geen enkele weg zien. Maar op het schoteltje staan twee poezen op het punt elkaar aan te vallen. Jij wilt er eentje redden. Of je wilt die uit het gevecht halen. Of de andere? Jullie gaan samen, met een man of drie ergens heen. Vrolijk en hand in hand. Is dit het? (Dit is nu eenmaal mijn manier van voorspellen).
© Sytske Sötemann, 2012