YAŞADIKLARIMDAN ÖĞRENDİĞİM BİRŞEY VAR
Yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var:
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne
Denize saatlerce bakabilir, bir kuşa, bir çocuğa
Yaşamak yeryüzünde, onunla karışmaktır
Kopmaz kökler salmaktır oraya
Kucakladın mı sımsıkı kucaklayacaksın arkadaşını
Kavgaya tüm kaslarınla, gövdenle, tutkunla gireceksin
Ve uzandın mı bir kez sımsıcak kumlara
Bir kum tanesi gibi, bir yaprak gibi, bir taş gibi dinleneceksin
İnsan bütün güzel müzikleri dinlemeli alabildiğine
Hem de tüm benliği seslerle, ezgilerle dolarcasına
İnsan balıklama dalmalı içine hayatın
Bir kayadan zümrüt bir denize dalarcasına
Uzak ülkeler çekmeli seni, tanımadığın insanlar
Bütün kitapları okumak, bütün hayatları tanımak arzusuyla
yanmalısın
Değişmemelisin hiç bir şeyle bir bardak su içmenin
mutluluğunu
Fakat ne kadar sevinç varsa yaşamak özlemiyle dolmalısın
Ve kederi de yaşamalısın, namusluca, bütün benliğinle
Çünkü acılar da, sevinçler gibi olgunlaştırır insanı
Kanın karışmalı hayatın büyük dolaşımına
Dolaşmalı damarlarında hayatın sonsuz taze kanı
Yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var:
Yaşadın mı büyük yaşayacaksın, ırmaklara,göğe,bütün evrene
karışırcasına
Çünkü ömür dediğimiz şey, hayata sunulmuş bir armağandır
Ve hayat, sunulmuş bir armağandır insana
© Ataol BEHRAMOĞLU, 2008
Tekin Yayınevi İstanbul Er is wel iets dat ik heb opgestoken van al mijn belevenissen
Er is wel iets dat ik heb opgestoken van al mijn belevenissen:
Als je iets beleeft, zul je het heel intens moeten beleven
Na het zoenen moet je geliefde uitgeteld zijn
Van het ruiken aan een bloem moet jij bedwelmd raken
Een mens kan uren naar de hemel turen
Uren kijken naar de zee, naar een vogel, naar een kind
Leven op aarde, het gaat om het verstrikt raken
Om het grondig wortel schieten
Als je je vriend omhelst, zul je hem stevig moeten omhelzen
Je zult de strijd moeten aangaan met al je spieren, je hele lijf en vol hartstocht
En als je eenmaal languit gaat liggen, zul je in het hete zand
Als een zandkorreltje, als een blad, als een steen moeten uitrusten
Een mens moet zo intens mogelijk naar alle mooie muziek luisteren
Alsof hij zijn hele lichaam vult met klanken, met melodieën
Een mens moet in het leven duiken
Alsof hij van een rots duikt in een zee van smaragd
Verre landen moeten je aantrekken, en mensen die je niet kent
Je moet branden van verlangen om alle boeken te lezen, alle levens te leren kennen
Je moet het genot van het drinken van een glas water voor niets anders inruilen
Maar hoeveel vreugde er ook is, je moet vol van verlangen zijn naar leven
Ook ellende moet je beleven, eervol, met je hele lichaam
Want van leed, net als van vreugde, rijpt een mens
Je bloed moet zich met de loop van het leven vermengen
In je aderen moet altijd het verse bloed van het leven stromen
Er is wel iets dat ik heb opgestoken van al mijn belevenissen:
Als je leeft, dan zul je groots en meeslepend moeten leven,
alsof je versmelt met de rivieren, met de hemel, met het hele universum
Want wat wij het bestaan noemen, is een geschenk aan het leven
En het leven, is een geschenk aan de mens
© Sytske Sötemann, 2008
Herziene vertaling 2020