DOĞUNUN ÖLÜMERİ
ölüm bir aşirettir doğuda ayışığı gülden hoyrat gölleri güzelden talandır ve asi, durak bilmez ağıtlarıyla uçsuz bucaksız turnalarını kat kat gurbete dürmüş evvelbaharla sevdası göçer olandır ve bu nasıl bir serencâmdır satılır umudu beye hasreti bir meta gibi ve alınandır ve tuzdan, bozkırdan ninnilerini bir çığlık gibi mengeneden mengeneye sokup çürüten rüzgârdır türküsü ki eşkiyaya geniş ve bir kekliğe dardır ovası çelen bakışlı ve bir fişekliğe dizilmiş gibi omzu kuş nakışlı ağaçlarıyla acıya pusu kurandır ölüm bir aşirettir doğuda
© Hilmi YAVUZ, 1977
Doğu Şiirleri İstanbul
DE DODEN VAN HET OOSTEN
de dood is een stam in het oosten zijn maanlicht grover dan een roos zijn meren beroofd van schoonheid en zijn hartstocht trekt weg met zijn opstandige, onophoudelijke treurliederen, met de eerste lentes die zijn grenzeloze kraanvogels voortdurend op de vleugels doen gaan naar den vreemde en wat is dit voor een belevenis zijn hoop wordt verkocht aan een heer zijn verlangen is als een waar en iets wat men koopt en hij is de wind die zijn wiegenliedjes van zout en vlakte als een schreeuw in de tang neemt en laat verrotten zijn lied is ruim voor een rover en krap voor een patrijs met zijn bomen wier blik de vlakte overziet en wier gevederde schouders zijn gerangschikt als in een patroongordel zet hij een val voor de pijn de dood is een stam in het oosten
© Sytske Sötemann, 2009